زن ایرانی در عصر افغانان و نادر شاه

بیش از سی سال است که یکی از دغدغه ­های فکری و ذهنی من موضوع زنان و به­ خصوص بازخوانی نقش و جایگاه آنان در تاریخ پر فراز و نشیب ایران است. در این راستا به ­توفیق الهی تاکنون چندین دفتر مستقل چاپ و منتشر کرده و چندین دفتر دیگر نیز در دست تدوین و تألیف است. یکی از «مشغولیات» من هنگام خواندن هر متن و کتاب تاریخی، توجه به «نسوانیات» آن است. معمولاً در تکه کاغذی کوچک و یا حتی در حاشیه کتاب­هایی که می­ خوانم، هر مطلبی که به­ نوعی به ­زنان ربط داشته باشد را یادداشت می­ کنم. مطالبی از دوران ماقبل تاریخ و ایران باستان تا ورود اسلام به ایران شروع می­ شوند، و تا تاریخ میانه و البته تاریخ معاصر ایران ادامه پیدا کرده و حتی فرضاً نظریات فردوسی، نظامی گنجوی، مولوی، ملاصدرا، فایز دشتی، نظامی، کارل مارکس و فردریش انگلس درباب خانواده و زنان و مواضع فردریش نیچه درباره زنان را نیز شامل می­ شود! این مطالب چنان پراکنده، غیرمنظم، تحلیل ناشده و غیرمرتبط با هم هستند که تا سال­ها نمی­ دانستم چه کاری با آن­ها باید کرد و برای مطالعات من به­ چه کاری می آیند!