توده ای شدن آموزش عالی در ایران

سیاست های توده ای شدن آموزش عالی در ایران با عمری بیش از دو دهه بر آن بود تا عدالت آموزشی را بهبود داده و راه جامعه را به سوی تعالی هموار کند. اما چالش هایی چون افت کیفیت، کاستی های مالی، برنامه ریزی آموزشی روزآمد نشده و کاستی جدی در حوزه ی مسئولیت های اجتماعی دانشگاه، گسترش کمی آموزش عالی در ایران را به یک مساله تبدیل کرد. در این کتاب که مجموعه ای از پژوهش ها در حوزه ی گسترش کمی با همان توده‌ای شدن دانشگاه در ایران است، محقق بر آن بوده تا از گذار بازشناسی این مساله، بتواند به راهبردهای بومی در حوزه ی بهبود چنین سیاست هایی در ایران دست یابد؛ راهبردهایی که از یک سو بر ویژگی های زیست بوم آموزش عالی در ایران استوار است و از سوی دیگر بر حق همه ی انسان ها بر دسترسی به آموزش عالی تأکید دارد.