«نمایش خلاق» نوشته آناهیتا غنیزاده( -۱۳۴۱)، به نقش برنامه آموزشی نمایش خلاق در رشد شخصیت کودک میپردازد.
امروزه جهان تعلیم و تربیت، آموختن از طریق بازی را به عنوان راهی نگاه میکند که کودک بدون مقاومت و با کمال شادی و میل آنچه که برای زندگی آیندهاش ضروری است را با آن میآموزد. استفادهی مثبت از انرژیها در او موجب افزایش اعتمادبهنفس میشود و در صورتی که این انرژیها از طریق بازی امکان بروز بیابند، خلاقیت نیز افزایش یافته، ارادهی او را در تصمیمگیری و اجرا تقویت میکند. با نگاه عمیقتر به این موضوع میتوان از امکانات آموزشی موثر دوران کودکی استفاده کرد. یکی از راههای آموزشی موثر، آموزش نمایش خلاق در دوران کودکی است. نمایش خلاق کودکان را از درون تغذیه میکند. با نمایش خلاق، کودکان نه تنها افکارشان را در ارتباط با خود، بلکه نسبت به محیط بیرون و اطرافشان تجربه میکنند. نمایش خلاق در رشد و فراگیری هر کودک موثر است. نمایش خلاق باعث ابراز طبیعیترین اندیشهها، احساسات و عینیسازی آنها میشود و بسته مناسبی برای کودکان آماده میسازد تا آنها ذهنیت و افکارشان را تجربه کرده و بر اساس آن به دنیای گستردهتری دست یابند.
کودکان میتوانند با فعال شدن در نقشهای مختلف (بازیهای نمایشی) قوه خلاقیتشان را به کار گرفته و در نتیجه این ویژگی را تقویت کنند. این شکل از برنامه آموزشی (نمایش خلاق) برابر توسعهی زبان شفاهی، ارتباط متقابل میان کودکان، برقراری ارتباط با دیگران، اطمینان به خود و ایجاد اعتمادبهنفس است و همچنین در پرورش ذهن و اندیشه کودکان، تمرکز و گروهپذیری و درکل رشد و پرورش ویژگیهای شخصیتی کودکان و نوجوانان بسیار موثر است.
آموزش نمایش خلاق از فواید و تأثیرات پرورشی زیادی برخوردار است که در تربیت نیروهای خالق آینده، چه از نظر فرهنگی و چه اقتصادی، نیازهای ذوقی و فطری کودکان و نوجوانان را برآورده ساخته، اجتماعی خلاق و فعال را به وجود میآورد.