زمانی انریکو فرمی، فیزیکدان بزرگ ایتالیایی، سوال سادهای پرسید: « موجودات فرازمینی کجا هستند؟» فرمی معتقد بود چون سن جهان هستی بسیار زیاد و اندازهی آن بسیار بزرگ است و فقط در کهکشان راه شیری تقریبا نیم تریلیون ستاره وجود دارد که ممکن است بسیاری از آنها سامانهی ستارهای خاص خود را داشته باشند، پس جهان هستی نیز همانند زمین که بهطرزی حیرتانگیز و توجیهناپذیر منحصربهفرد است باید مملو از حیات باشد. اما آیا حیات فرازمینی تمدنی فوق هوشمند با فناوریهای ارتباطی پیشرفتهتر از فناوریهای ما است؟ یا گونهای غیرپیشرفته است که هنوز قادر به ایجاد ارتباط با دنیای اطرافش نیست؟