کتاب حاضر، پژوهشی است که به بررسی تحولات نقوش انسانی در هنرهای اسلامی میپردازد که با بررسی هنرهای سوریه، بینالنهرین و مصر در اواخر قرن اول هجری قمری آغاز و به سلسله صفویه در ایران و آسیای مرکزی و دوره قاجار در قرن سیزدهم هجری قمری ختم میشود. در این کتاب نویسنده وجوه متعدد نقوش دارای پیکر انسان را در هنرهای اسلامی، با تقسیمبندیهای جغرافیایی و تاریخی، بررسی کرده است. نویسنده در این کتاب با اشاره به مثالهای فراوان از نقوش انسانی و با بررسی قیافه و چهره، سبک آرایش مو و نوع پوشش پیکرها و همچنین ردیابی تأثیرات فرهنگسازی گوناگون، تصویر روشن و منسجمی از بازنمود پیکر انسان در هنر اسلامی ارائه داده است که یکی از نخستین پژوهشها در این زمینه به شمار میآید.