اینچنین است که کودک، در جوامع امروز، به موجود عزیزی بدل شده است که البته نباید مزاحمت ایجاد کند: یعنی نباید شلوغ کند، نباید مریض شود، نباید سروصدا کند. بچه باید حتما خوب بخوابد، خوب رشد کند و خوب هم درس بخواند. بله! دلم خیلی بچه میخواهد، اما تا موقعی که همهچیز روبهراه باشد و «درست پیش برود». اما، به محض اینکه یک جای کار لنگ شد، پدرومادر تصور میکنند که بچه «مشکل دارد». اگر بچه گریه کرد، اگر نخوابید، اگر غذا نخورد، اگر خیلی شیطنت کرد، اگر درسش بد بود، اگر زیاد به پدر و مادرش چسبید، والدین تصمیم میگیرند تا «این درست پیش نرفتن» را معالجه کنند.