نگاهی به فلسفه ریچارد رورتی

نگارنده در کتاب حاضر، با ارائه مقالاتی، کوشیده است زوایایی از اندیشه «ریچارد رورتی» را در مباحث مختلف فلسفی بیان کند. وی در نخستین مقاله، یعنی «پراگماتیسم و پست مدرنیسم»، به تلافی این دو جریان فلسفی در اندیشه رورتی می‌پردازد. در مقاله «انتقاد از فلسفه غرب»، به شش مورد از انتقادات رورتی به فلسفه غرب پرداخته می‌شود. رورتی فلسفة سنّتی را مبتنی بر معرفت‌شناسی می‌داند که در آن، ذهن همچون آیینه‌ای شفاف تلقی شده، که واقعیت بیرونی را منعکس می‌کند. او «دکارت» را مبدأ این ذهن یا ذات شیشه‌ای می‌داند. در مقاله «سه مدل از رابطه میان خود و جهان»، به معرفی سه مدل رورتی درباره رابطه خود و جهان اشاره می‌کند. رورتی مدل نخست را «افلاطونی»، مدل دوم را «دکارتی کانتی» و مدل سوم را مدل «فیزیکالیستی» می‌نامد. او در مقاله «ماهیت زبان»، به بررسی نگاه «پراگماتیستی و داروینستی» رورتی، به مفهوم زبان و مسئله حقیقت در بستر زبان می‌پردازد. نگارنده در سه مقاله پایانی کتاب نیز به بررسی جایگاه سه قهرمان فلسفی رورتی، یعنی: «هایدگر، (نقد فلسفه غرب)» ؛ «دیویی تحلیل دموکراسی، اخلاق، سیاست» و «وتیگنشتاین (جایگاه نظریه بازی‌های زبانی)»، در شکل‌گیری اندیشه او پرداخته است.