این کتاب، که نام خود را از غزل عارفانه مولوی به عاریت گرفته، نه داعیه آن را دارد که از (دیو و دد ملول) و گریزان است و نه چون (دیوجانس)(آنچه یافت می نشود) جستجو می کند، بلکه حاشیه ای نارسا بر آهنگ کوشش ها و پژوهش هایی است که انسان شناسی و مردم شناسی جامعه ما با کنجکاوی و باریک اندیشی در راه شناختن و شناساندن آنست و...