"عبدالله مستوفی" در سال 1255 ش متولد شد و در روز جمعه 24 آذرماه 1329 ش در هفتاد و چهارسالگی بر اثر سکتهی قلبی درگذشت و در آرامگاه خانوادگی در صحن حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد. " شرح زندگانی من" زندگینامهی عبدالله مستوفی است که تاریخ اجتماعی و اداری دورهی قاجاریه را دربرمیگیرد. هر زندگینامه یا خود زندگینامهای، از یک سو به تناسب میزان آگاهیهای مربوط به عصر و زمانهای که در آن نهفته، هممرز تاریخ است، و از سوی دیگر به اعتبار ارزش کلامی به کار رفته در آن هممرز ادبیات به ویژه رمان میباشد. کتاب حاضر از هر دو جنبه، دارای ارزش و اعتبار فراوان است. این کتاب به دلایلی بر دیگر آثار مشابه خود برتری دارد، از جمله این که نویسندهی آن و دو نسل پیش از او که گزارشی از آنان در این کتاب آمده از آغاز تا پایان سلطنت قاجار در عرصهی اداری و اجتماعی ایران و سیر تطور و تحول جامعه حضور و نقشی ملموس و فعال داشتهاند چنان که به گفتهی مستوفی، قلم خانوادهی وی با شمشیر قاجاریه پیوسته بوده است و چرخهی کاملی از یک عصر تاریخی جامعه را تجربه کردهاند. از این دیدگاه، میتوان گفت که مستوفی و پدرانش از شرایطی استثنایی برخوردار بودهاند. "شرح زندگانی من" در دو جلد به چاپ رسیده است که کتاب حاضر، جلد اول آن میباشد و مطالبی را از دورهی آقامحمدخان قاجار تا ناصرالدین شاه دربرگرفته است.