حرکت و زمان نیز از عادی ترین پدیده های زندگی است. کیست که روزانه از جایی به جای دیگر حرکت نکند، حرکت وسایل مختلف را تجربه نکند و تحولات درونی از غم و شادی، امید و نومیدی را در خود نیابد؟ چه کسی است که از گذشت ایام بی خبر باشد، روزها و هفته ها و سالها، کودکی، جوانی و پیری را تجربه نکند و شاید این تعبیر اگوستین بر همگان صادق باشد که تا وقتی پرسش از زمان نیست، زمان روشن ترین چیزهاست اما وقتی پرسیده شود که زمان چیست آدمی از پاسخ باز می ماند.