این اثر مجموع دو رساله عربی است که سید حیدر آملی درباره موضوع توحید باطنی و ظاهری و شرح اصطلاحاتی چون شریعت،طریقت و حقیقت نوشته است.گستره آثار فیلسوف الهی،حیدر آملی،در دوره پیش از صفویان،معادل گستره آثار ملاصدرای شیرازی در دوره صفویان بوده است.متفکرانی که در موضوع توحید و حکمت الهی و آثار ابن عربی تحقیق می کنند از مطالعه این کتاب بهره فروان خواهند برد.