از ویژگیهای شعر سعدیپور این است که او همزمان که بومی میاندیشد و مینویسد، با تجارب انسانی فراتر از زاد و بوم خود همنفس شده است. این ویژگی شعر سعدیپور به علاوه سادهنویسی قابل تأمل او و دوریاش از بازهایافراطی در فرم، باعث شده که سرودههای او غالبا بتواند از فیلتر ترجمه عبور کند.