نویسنده در این کتاب کوشیده فن تصویرگری در سبکهای شعری طرح و تفاوت مبانی و اصول آنها آشکارتر شود.
برای کسب این هدف، بحث بر مدار سبکهای شعری فارسی و مطابقهی آنها با مکتبهای ادبی اروپایی می گردد. در هر بخش پس از بحث دربارهی مبانی سبک شعری از ماهیت تصویر در آن سبک، کارکرد تصویر و مبانی معرفتی آن و نیز جایگاه آن در بافت شعر سخن گفته شده و مفهوم برخی اصطلاحات بلاغی با تکیه بر دیدگاههای موجود روشنتر شده است. در خلال مباحث کتاب به روشنی درمی یابیم که مبانی معرفتی و زیبایی شناسی تصویر در هر سبک از اساس با دیگر سبکها متفاوت است. مراد از مبانی معرفتی، فلسفهی هستی شناسی و شیوهی نگرش به جهان و اشیا و روش تخیل است. مسلما نوع جهاننگری در هر یک از سبکهای هنری، شیوهی نگاه هنرمند به جهان و اشیا و نیز روش خلاقیت و تخیل و تصویرگری او را شکل می دهد.