"سهراب سپهری" در سال 1307 شمسی در شهر کاشان دیده به جهان گشود. وی تحصیلات عالی را در دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران به پایان رساند و پس از چندی به فرانسه سفر کرد و در آنجا در مدرسهی هنرهای زیبای پاریس در رشتهی لیتوگرافی (چاپ سنگی) نامنویسی کرد. سپهری به کشورهای متعددی چون ژاپن، اسپانیا، هلند، ایتالیا، اتریش و... سفر کرد و در طول این سالها در نمایشگاههای نقاشی بسیاری نیز شرکت نمود. وی در سال 1359 در تهران درگذشت. کتاب حاضر گزیدهای است از نقاشیهای سهراب سپهری که تعدادی از آنها تاکنون چاپ نشده است. تعدادی از نقاشیهای وی که شاید سرآغاز راهش بوده باشد، در بستر عناصر فیگوراتیو، با رویکرد به طبیعت نقش گردیدهاند که حکایت از نگاه و بصیرت منحصر به فرد او دارد؛ بینشی که به نور قدسی منور گشته و حقیقت باطنی اشیاء را در قالب تصویر ارائه میدهد؛ همان بصیرتی که در اشعارش نیز شکل گرفته و با کلمات یکی شده و گویی از قالب شعری به درون نقاشی استحاله یافته است. با گذشت زمان، سپهری رفتهرفته به سمت و سوی هنری غیر فیگوراتیو متمایل میشود و با کمرنگ شدن ارزشهای طبیعتگرایانه در فضایی فرو میرود که نشانههایی از انتزاعگرایی او است و همین امر باعث شده تا به آثارش بار دیگر نگریسته شود و کتاب حاضر به چاپ برسد. موضوع نقاشیهای وی عموما طبیعت، پرنده، ماهی، درخت و... است.