سونسون در این کتاب از میان وجوه گوناگون نشانه شناختی عکس، بر خصلت نمایه ای آن متمرکز شده و به شکلی موشکافانه توسعه نظری این مقوله را در نشانه شناسی معاصر به نقد می گذارد.
این کتاب، جدا از پیش گفتار مترجم و مقدمه نویسنده، از سه فصل اصلی تشکیل شده است.
در فصل اول که «نگرش های نشانه شناختی درباره ویژگی عکاسانه» نام دارد، پس از ذکر تاریخچه کوتاهی از نشانه شناسی عکاسی، شاخصه نشانه ای ویژه عکاسی و به طور ویژه مبحث خصلت نمایه ای در رسالات «ژان ماری فلوچ»، «فیلیپ دوبوآ»، «ژان ماری شفر» و «رنه لیندکن» به بحث گذاشته می شود.
در فصل دوم به یاری همین مفاهیم، لایه شمایلی و تجسمی عکسی از هانری کارتیه برسون، و دو عکس دیگر از «من ری» و «فلورنس هنری» مورد تحلیل قرار می گیرد.
فصل سوم با عنوان «پاره ای ملاحظات در باب عکاسی و پسامدرنیته» به بحث خصلت نمایه ای در آثار هنرمندان پسامدرن اختصاص دارد و دیدگاه های «روزالین کراوس» در این رابطه به پرسش کشیده می شود. در ادامه نیز پی نوشت هایی از نویسنده و مترجم آمده است که برای روشن تر شدن پاره ای مفاهیم بحث شده در کتاب لازم است. این کتاب با بخش های کتابنامه، واژه نامه و نمایه به پایان می رسد.