ترانه ی کافه ی غم زده

عنوان آواز کافه غم بار به قلم کارسون مکالرز، نام مجموعه ایست از هفت داستان کوتاه که حتی بعضی از آن ها قصه ای مینیمالیستی هستند. هر کدام از این داستان ها، جنبه ی متفاوتی از خط موضوعی که در داستان های مکالرز تکرار می شوند را برجسته سازی می کند و آن خط موضوعی انزوا و تنهایی است که در کنار عشقی فداکارانه در مثلث روابطی باورنکردنی قرار گرفته است. آنچه این اثر را از دیگر آثار مکالرز متمایز می کند، ویژگی کیفیت موسیقی صدای نگارنده است که همراه با هجوم خاموش واژه های یکنواخت او به ذهن شخصیت های مجازی و بیگانه اش وارد می شود. زندگی درونی این قهرمانان، دنیای دلگیری که در آن زندگی می کنند را شکل می دهد و به واقعیتی جان می بخشد که از مشاهده ی مستقیم و ساده یا توصیفات جزئی، شدنی تر به نظر می رسد. بنابرانی خطی که واقعیت را از خیال جدا کرده، باریک تر می شود و رویاها نورانی و درخشان می شوند و مکالرز از طریق اغراق یا القای نثری عمیقا شاعرانه، دنیایی بر پایه ی ابهام بنا می کند که بر سودازدگی می افزاید و با حس قریب الوقوع از دست دادن، خواننده را مست می کند. این اثر کلاسیک نسل های متمادی از خوانندگان را افسون کرده و بهترین داستان های کارسون مکالرز را جمع آوری کرده است. داستانی گیرا که خواننده را به دوشیزه آملیا معرفی می کند؛ او زنی است قدرتمند و جنوبی که کافه اش محل اجتماعات شهر است. علاوه بر دیگر داستان های درخشان، این مجموعه همچنین شامل داستان نابغه است که اولین داستان مکالرز بوده و آن را زمانی که تنها هفده سال داشته به رشته ی تحریر درآورده است. آواز کافه ی غم بار، مجموعه ایست درخشان از عشق و تمنا که به قلم یکی از بهترین نویسندگان به تصویر کشیده شده است.