عمارت رصدخانه

«عمارت رصدخانه» رمانی غریب و فراموش‌نشدنی است. روایتی برآمده از زبان ساکنان عمارتی منحصربه‌فرد. داستانی که هرچه بیشتر با شخصیت‌هایش آشنا می‌شوید، بیشتر رنجشان را می‌فهمید و با نگاه متمایزشان به دنیا احساس همدلی و دوستی می‌کنید. ادوارد کری، نویسندۀ بریتانیایی در این رمان نشان می‌دهد چطور انسان‌ها با وجود باورها و فرهنگ‌ها و رفتارهای متفاوت، درد و غم و رنج مشترکی دارند و همۀ این‌ها در کنار هم داستان را جذاب‌تر و خواندنی‌تر می‌کند، تا آنجا که جف وندرمیر، نویسندۀ آمریکایی، رمان «عمارت رصدخانه» را بهترین رمان قرن بیست‌ویکم می‌داند یا پاتریک مک‌گراث، نویسندۀ انگلیسی، دربارۀ او می‌گوید: «ادوارد کری از مسائل روزمرۀ زندگی، تصویری سراسر شگفت‌انگیز خلق می‌کند. این رمان از اصالت و ابتکاری حقیقی و حیرت‌آور برخوردار است.» آنچه عمارت رصدخانه را از سایر آثار هم‌سبک خود متمایز می‌کند، در وهلۀ اول، شخصیت‌پردازی شگفت‌انگیز ادوارد کری‌ است. در کمتر اثری می‌توان داستانی پیدا کرد که نه فقط با شخصیت اصلی، که حتی با تک‌تک شخصیت‌های فرعی آن هم می‌توان ارتباط برقرار کرد و دوستشان داشت. دومین ویژگی تحسین‌برانگیزِ ادوارد کری، تصویرسازی‌های زیبای اوست. کری، اتفاقات و اجسام معمول و پیش‌پاافتاده را چنان توصیف می‌کند که انگار در پردۀ ذهن خواننده، یک میزانسن سینمایی را به تصویر می‌کشد. «عمارت رصدخانه» نخستین رمان از ادوارد کری، نویسنده شناخته شدۀ بریتانیایی است که به فارسی ترجمه شده . اگر به ماجرایی درگیرکننده که روایتگر عشق و خشم و پوچی و حُزن است، علاقه‌مندید و پایان‌های غافلگیرکننده را هم دوست دارید، می‌توانید از خواندن این اثر لذت ببری