پرهیب

کبود حرف آخر است.

زخم حرف آخر است.

آنچه ما پشت پرده‌های کشیده خلق می‌کنیم،

به خیابان نمی‌رسد.

سکوت می‌کنم

چیزی شبیه خواب از پیراهنم می‌گذرد.