این کتاب شامل دو داستان بلند و ممحصول سال های پایانی عمر پر بار تولستوی است و همانند دیگر آثار این نویسنده بزرگ دغدغه هایی بیش از داستان گویی صرف دارد.آثار تولستوی را دارای ویژگی ها و کیفیت هایی دانسته که هرگونه تفسیر و تاویلی از آن قاصر می آید.پس کسانی که به هنرش می پردازد ناچار سراغ زندگی نامه و فلسفه اش می روند این هنر همانی است که تولستوی در کتابش«هنر چیست؟»به شکلی مفصل تضریح کرده است،اما برای لذت بردن از داستانی که تولستوی تعریف میکند.خواننده هیچ نیازی به اطلاع از فلسفه و نظرات پیامبرگونه او در باب انسان وظایف و مسئولیت های او ندارد.