کتاب حاضر به تبارشناسی فرهنگی خلیج فارس اختصاص دارد. تبارشناسی مورد نظر کتاب، به نوعی همان رویکرد باستانشناسانة فوکو است، بنابراین رویکردی انتقادی به مسائل پیرامونی دارد، از این منظر، ویژگی ابتدایی تبارشناسی، شالودهشکنی گفتمانها و ساختارهای موجود در مطالعة خلیج فارس است. ویژگی دوم برخلاف ویژگی اول، که هستیشناسانه است، شناختشناسانه میباشد. تبارشناسی صرفا مطالعة تاریخی پدیدهها نیست، بلکه به نوعی، بررسی و ریشهیابی تاریخی و فرهنگی هویتها، ایدئولوژیها و هنجارهای منطقه است؛ به عبارت دیگر بر بستر فرهنگی منطقه تاکید دارد. ویژگی شناختاری بحث کتاب این است که مشکلات و مسائل منطقة خلیج فارس، ساختگی و مصنوع دست رهبران و نخبگان منطقه است و نه یک حقیقت طبیعی و مقدر. برای این که تبارشناسی فرهنگی وارد حوزة مطالعات راهبردی شود، نیازمند تاکید بر بحث آنارشی و جنگ است. اما آنارشی موجود در حوزة تنوع هویتها، فرهنگها و رقابت میان آنهاست، نه فقدان اقتداری برتر از ملت دولتهای منطقه. در نهایت ویژگی سوم بحث، وجه اثباتی تبارشناسی فرهنگی است. نگارنده از شالودهشکنی فراتر میرود و به چیستی مفهوم تبارشناسی فرهنگی آنارشی در مقابل نظریهها و زوالهای موجود میپردازد.