مجموعه ی ناداستان کتاب دیدآور آثاری را شامل می شود که توسط یک داستان نویس نوشته شده اند اما اثری داستانی نیستند. کتاب هایی هستند در باب زندگی، خاطرات شخصی، سفرنامه، نامه نگاری های نویسنده و جستارهایی در حوزه ی نوشتن. پل نیزان، داستان نویس، روزنامه نگار و متفکر فرانسوی، متولد ۱۹۱۵، در دبیرستان لوئی لوگران و سپس مدرسه ی عالی اکول نرمال سوپریور پاریس هم دوره ی ژان پل سارتر بود و پس از پایان تحصیل در این مدرسه، برای کار به عنوان حسابدار مالیاتی یک تاجر انگلیسی فرانسوی الاصل به شهر عدن در یمن (شبه جزیره ی عربستان) رفت. او که از بورژوازی فرانسه و نظم اجتماعی موجود در اروپا به ستوه آمده بود، در طی اقامت یکساله اش در این کشور مستقیما با مسئله ی استعمار مواجه شد. نیزان در سی و پنج سالگی و درجریان نبرد با نیروهای متجاوز آلمان نازی در بندر دانکرک (فرانسه) کشته شد. به رغم مرگ در جوانی، چند رمان و جستار مهم از او به جا مانده است. عدن، عربستان (یاعدن، شبه جزیره ) یک سفرنامه و شرح حال و در عین حال جستارو بلکه هجویه است. کتاب با این جمله آغاز می شود: «بیست سالم بود. قبول ندارم کسی بگوید که زیباترین دوره ی زندگی است». این جمله شهرت یافت و به یکی از شعارهای دانشجویان و جوانان معترض در جریان جنبش ۱۹۶۸ فرانسه تبدیل شد. گرچه عدن، شبه جزیره یکی از مهم ترین آثار ادبی فرانسه ی بین دو جنگ است، شهرت این اثر و نویسنده اش بیشتر مدیون بازنشر کتاب در ۱۹۶۰ به همت ژان پل سارتر است که بر این کتاب پیش گفتاری بلند نوشت و در آن به نویسنده، فضای فکری و فرهنگی فرانسوی آن دوران، خود اثر و نیز زندگی نیزان و خاطرات مشترکشان پرداخت.