جهادگرایی و مرگ

سال ها پیش محمد ارکون بر اهمیت واکاوی خیالخانۀ اجتماعی مسلمانان در شناخت پدیدهای که وی رادیکالیسم ستیزه جو می نامید؛ تأکید می کرد و معتقد بود در این راه دانش هایی چون اسطوره شناسی و انسان شناسی به غایت سودمند خواهند بود. اولیویه روز در این اثر تلاش نموده، دست کم در مورد مهاجران نسل دوم و نودین های مسلمان جوامع غربی به کندوکاو در هزارتوی این تخیل بپردازد. وی برخلاف مارکسیسم مکانیکی و دغدغه همیشگی آن در یافتن علل عینی و زیربنایی برای توضیح پدیده های اجتماعی و تحولات صورت گرفته در ساحت ذهنی جامعه، بر نقش سترگ امر تخیلی در جهت دهی به کنش های جهادیون اذعان می کند. در باور روا جهادیون بر تقاطع دو تخیل ایستاده اند؛ یکی اسلامی و کلاسیک که رؤیای بازگشت خلافت و خلق آرمان شهر را در سر می پروراند و دیگری غربی و نیهیلیستی که ملهم از بازی محبوب کال آف دیوتی، خیال بدل شدن به قهرمان تنها را در سر دارد. قهرمانی که با موهای پریشان و ملبس به یونیفرم های سیاه مدل نینجاها، محبوب دخترکان فیسبوکی و دارای قوای جنسی نامحدود، با مرگ خود انتقام رنج برادران مسلمان را گرفته و رستگار خواهد شد.