" یادداشتها " کتابی به قلم "فرانتس کافکا" و ترجمهی "مصطفی اسلامیه است. "فرانتس کافکا" رماننویس و داستانکوتاهنویس است. او از اصلیترین نویسندگان ادبیات قرن بیستم محسوب میشود و آثارش تقریباً در تمام دنیا ترجمه شدهاند. کافکا از پیشگامان مکتب سورئالیسم است. او در خانوادهای یهودی در پراگ متولد شد. در دانشگاه حقوق خواند و به عنوان وکیل تعلیم دید. در چهلسالگی هم به علت ابتلا به سل درگذشت. از سال 2001 هرساله در شهر پراگ، جایزهای با عنوان جایزهی ادبی کافکا به نویسندگان واجد شرایط اهدا میشود. کتاب " یادداشتها " شامل یادداشتهای روزانهی کافکا از سال 1910 تا 1923 است. این یادداشتها مشاهدات او از زندگی روزمره، خوابها، افکار فلسفی و ایدههای داستانیاش را دربرمیگیرند. کافکا نوشتن این یادداشتها را از بیستوهفتسالگیاش شروع کرد. او دچار رخوت شده بود و دیگر خلاقیتی در خودش حس نمیکرد. برای بازیافتن خلاقیت گمشدهاش شروع به نوشتن کرد و تا یک سال پیش از مرگش این کار را ادامه داد. این خاطرات از منابع اصلی تحلیل آثار کافکا به شمار میروند و بسیار مورد بحث قرار گرفتهاند. او در این یادداشتها به حقایقی دربارهی آثارش و چگونگی نوشتنشان اشاره کرده که درک مفاهیم فلسفی و هدف پشت رمانهایش را برای مخاطب آسان میکند. کافکا مردی افسرده و منزوی بود که از بقیه فاصله میگرفت. او هرگز خودش را کافی نمیدانست و همیشه احساس کمبود میکرد. چندین رابطهی شکستخورده داشت و همیشه بابت آنها به خودش سرکوفت میزد. او دائما از لحاظ جسمی بیمار بود و حتی بابت همین هم خودش را سرزنش میکرد. زندگی و شخصیت کافکا همیشه برای منتقدان و پژوهشگران عجیب بود. در سال 1964 یادداشتهای روزانهی او جمعآوری و به عنوان کتاب به چاپ رسید تا درک این نویسندهی بیرقیب برای مخاطبان آسان شود.