اولین بار که از وجود ادی چپمن انگلیسی خبردار شدم زمانی بود که آگهی ترحیمش را در لندن دیدم. بین آن همه آگهی ترحیم انسان های خوب و بزرگ، آگهی آدمی بود که به شکلی متفاوت از آن تعریفی که مردم در عرف از خوبی دارند، به عظمت خاصی دست یافته بود. آگهی ترحیم نیز به همان اندازه جالب توجه بود؛ از دلاوری های چپمن در جنگ جهانی دوم هیچ سخنی به میان نیامده بود و اطلاعاتی هم در دسترس نبود، زیرا آن جزئیات در بایگانی سری ام آی فایو مخفی مانده بودند. در آن زمان به نظر می رسید داستان کامل ایدی چپمن هرگز روایت نمی شود.