روانکاوی و ادبیات و هنر

بدون شک از عمده ترین عوامل تاثیر گذار در هنر، روانکاوی است. شناختی که از درونیات هنرمند بدست می آید و به تبع آن شناخت اثر هنری. در شاخه نقاشی این امر تشدید میابد زیرا تکانه های ذهنی هنرمند در عمده موارد حسی و تابع لحظه است و به همین دلیل بسیار مرتبط است با ناخود آگاه او و زمانی که نامی از روانکاوی آورده میشود همیشه پای یک نابغه همراه آن به زبان می آید؛زیگموند فروید. فروید بنیانگذار علم روانکاوی است و تحقیقات و پژوهش های او در زمینه های بسیار گسترده ای انجام گرفته است. در این کتاب، چگونگی کاربرد نظریه روان کاوی و شماری از مفاهیم پایه ای آن در بررسی آثار ادبی و هنری و دستاوردهای این کاربرد پی می برید، و هم فرصت و امکان آشنا شدن با چهره دیگری از فروید را به دست می آورید.کتاب دارای شش بخش است. پنج بخش آن درباره چگونگی نگاه فروید و روان کاوی او بر ادبیات و هنر است. و بخش ششم مناسبات میان روان کاوی و ادبیات و هنر در دوره پس از فروید را بررسی می کند. بخش نخست با نام "فروید از ادبیات و هنر و نقد تا روان کاوی و مابعدروان شناسی" در حکم پیش درآمدی است بر گفتارهای اصلی این دفتر که از بخش دوم تا بخش ششم دنبال می شوند. در پایان هم نویسنده بیوگرافی برخی هنرمندان یا نویسندگانی را که در متن از آنها نام آنها برده شده را قرار داده است.