بختیار علی رماننویس پرتلاش و موفقی که روزهای سیاه جنگ را تجربه کرده، اکنون سالهاست در مهاجرت به سر میبرد. او در رمانهای خود، در رویکردی کلیگرایانه و انتقادی، تاریخ خونبار سرزمین خود را به چالش میکشد، دربارة تاریخ و فرهنگ منطقة بینالنهرین مینویسد، ناسیونالیسم کردی را نفی میکند، از دیکتاتورها و حاکمان ظالم میگوید و از مردمان فقیر و بیپناهی روایت میکند که جز کوهستان دوستی نداشتد، مانند مورچگان در جنگ ه شدند و به فراموشی سپرده شدند.