کتاب حاضر می کوشد تا نوعی رابطه خاص با «طبیعت» را در شهرها از راه افزودن فضایی به نام «سرزمین طبیعت» مطرح نماید، فضایی که در آن افراد جوامع را به ذات طبیعی خود نزدیکتر کند و بر روابط انسان ها با هم و همچنین با محیط زیست، اثر گذاشته و احیا نماید. امید است این ضرورت در مبانی فکری طرح و برنامه ریزی شهرهای آینده و همچنین توسعه شهرهای کنونی مورد توجه حرفه مندان این مهم قرار بگیرد.