زبان بدن

حرکات دست در زمان سخنرانی توجه افراد را جلب می کند و باعث می شود تا شنوندگان مقدار بیش تری از صحبت های سخنران را به یاد بسپارند. جفری بیتی استاد دانشگاه منچستر آزمایشی انجام داد که طی آن دانشجویان به داستان های کارتونی مشهور دنیا گوش می دادند. وقتی سخنران این داستان ها را برای آن ها تعریف می کرد برای اجرای هر حرکتی از داستان از دستش استفاده می کرد مثلا برای نشان دادن سشوار زدن موها با دستش در هوا موج مو ایجاد می کرد و برای حالت دویدن دستش را به سرعت بالا و پایین می برد. ده دقیقه پس از سخنرانی از شنوندگان راجع به داستان ها سوالاتی پرسیده شد که نتیجه آن نشان داد آن هایی که به حرکت دستان گوینده بیش تر توجه کرده بودند جزئیات بیش تری از داستان ها را به خاطر داشتند. مالش کف دست ها به همدیگر وقتی من با یکی از دوستان در حال برنامه ریزی کردن برای رفتن به اسکی در تعطیلات زمستانی بودم، او مدام در صندلی اش جلو عقب می کرد و دست های خود را به سرعت به هم می مالید و می گفت: «من به سختی می توانم تا آن روز صبر کنم!»/ او با مالیدن کف دست هایش به هم با زبان بدنش به من می گفت در انتظار یک سفر بسیار خوب است. اشخاص همواره با مالیدن کف دست های خود به هم با زبان بدنشان می گویند که امید و انتظار مثبتی دارند. وقتی یک مجری کف دست هایش را به هم می مالد در واقع این حرکات او نشان دهنده یک امید و انتظار مثبت برای شنوندگان است و بعد می گوید: «خوب حالا می خواهیم برویم سراغ سخنران بعدی» وقتی فروشنده با هیجان به دفتر مدیر فروش وارد می شود و کف دست هایش را به هم می مالد و به مدیر می گوید: «یک سفارش بزرگ گرفتم»، اما آخر شب گارسون بر سر میز شما می آید و کف دست هایش را به هم می مالد…