صد شاخه عتاب

شما مثل لحظه‌های خوب زندگی قشنگید مثه شبنمای تازه، روی گونه‌های برگید شما مثل بال شاپرک، پر از نقش و نگارید مثه باریدنِ زندگی، از ابرای بهارید خودِ لبخند صداقت، روی لب‌های خدایید مثه چشم آهو بچه‌ها، نجیب و بی‌ریایید برای انگشترِ آرزوی من، عین نگینید مثه گل مقدسید و پاک، تا ابد همینید رنگ موجه چشماتون، سبز و زلال و آسمونی حس زیبایی عاشق شدنید، تو نوجوونی مثه رؤیاهای کوچیک منید، آروم و خفته مثه تنهاییم می‌مونه حرفاتون، بکر و نگفته گرمی شماست تو رگ‌هام، که تنم مثل بهاره از شماست اگر که چشمام، وقت شادی هم می‌باره ناز دستای شماست اگر که دستام مهربونه شوق دیدن شما، هر شب منو می‌کشه خونه آبی شماست تو آسمونِ شب‌های سیاهم از شماست که مثل بچه‌ها، زلال و بی‌گناهم سرخی شماست تو آیِنه به جای رنگ زردم دوست دارم که تا سحر به دور چشماتون بگردم سبزی شماست تو شعرای همیشه چون خزونم به امید گل شدن، می‌خوام کنارتون بمونم