یک فیلم، یک جهان 16

برای بسیاری از منتقدان، زیبایی سابقه خشونت در روشی خلاصه می شود که ماهرانه اشتیاق مخاطبانش را برای دیدن خشونت افسارگسیخته در فیلم تحریک می کند، اما پس از آن به گونه ای توجیه اخلاقی برای این اشتیاق نیاز پیدا می کند و همین پیامد نوعی خودآگاهی هراس انگیز از این واقعیت است که چنین اشتیاقی تبعات قابل توجهی به همراه دارد. با پیروی از این منطق، نقطه قوت سابقه خشونت توانایی ایجاد احساس شرم در مخاطب برای تحریک واکنشی غیرمنطقی است که به نوبه خود در مقام سیری قهقرایی انکوهش می شود. کراننبرگ «آینه را بالا نگه می دارد، ولی واکنش به آن چه را می بینیم به خودمان وامی گذارد».