انقلاب مشروطه نقطه عطفی در تاریخ سیاسی، اجتماعی ایران بود که ساختار حکومت استبدادی را متحول کرد. برای نخستین بار مباحثی مانند حاکمیت قانون، حقوق ملت، مشارکت عمومی و محدود کردن پادشاه در اندیشه های سیاسی روشنفکران ایران مطرح شد و از طرف دیگر ظلم، فساد، ناکارآمدی حکومت قاجار، نفوذ بیگانگان، دادن امتیازات مختلف به غربی ها، مالیات های سنگین و گرانی موجب نارضایتی اجتماعی گردید.