برای هر کس که در دوران تحصیل مجبور به کلنجاررفتن با کارهای کسانی مانند دریدا و فوکو بوده است، تری ایگلتون نیازی به معرفی ندارد. کتاب پیشدرآمدی بر نظریهی ادبی او راهنمایی ضروری برای ورود به دوران پستمدرن در حوزهی علوم انسانی بوده و هست. اینک ایگلتون در کتاب بعد از نظریه میگوید که عصر طلایی نظریهی فرهنگی به پایان رسیده، و با شوخطبعی و حرارت خاص خودش ظهور و افول این نظریه را، از ساختارگرایی تا مطالعات پسااستعماری و فراتر، پی میگیرد. در عصر تازهی جهانیشدن و تروریسم، ایگلتون هشدار میدهد که مجموعهی ایدههای معروف به پستمدرنیسم اساساً فاقد برش است. ایگلتون با تلفیق شیوای مطالبی که در طی یک عمر آموخته، از روشنفکران معاصر طلب میکند تا با طیفی از موضوعات حیاتی ـ از قبیل عشق، شر، اخلاق، مذهب و انقلاب ـ که در طی سالیان گذشته مغفول ماندهاند، درگیر شوند. کتاب پرتحرک و محرکِ ایگلتون برای خوانندگان دانشگاهی و غیردانشگاهی که طالب شیوهی کلنگرانهتر و انسانیتری از «خواندنِ» جهاناند، متنی گیرا خواهد بود. به قول اسلاوی ژیژک: «مطالعهی این کتاب فرصتی است نادر برای بهرهمندشدن از هنر تشخیص فرهنگی و اجتماعی به نابترین شکل. آمیزهای بیهمتا از جدیت نظری و شوخطبعی گزندهی برخوردار از عقل سلیم؛ ترکیبی منحصربهفرد از تأمل انتقادی تاریخی و قابلیت طرح پرسشهای ”بزرگ“ متافیزیکی».