پیشبرد روش آموزش محیط زیستی

در این مداخله مهم، عامل تغییر ماریان ای. کراسنی مسیر دانش-نگرش-رفتار را که زیربنای بسیاری از تمرین های آموزش محیطی است به چالش می کشد. به عنوان مثال، این فرض که دانش و نگرش محیطی منجر به رفتارهای زیست محیطی می شود. کراسنی نشان می‌دهد که انواع خاصی از دانش بیشتر از سایرین بر رفتارها تأثیر می‌گذارند، و به طور کلی کار کردن با نگرش‌های موجود موثرتر از تلاش برای تغییر آنها است. فصل‌ها دامنه نتایج بالقوه آموزش محیط‌زیست را فراتر از دانش و نگرش‌ها گسترش می‌دهند تا شامل ارتباط با طبیعت، احساس مکان، کارآمدی، هویت، هنجارها، سرمایه اجتماعی، دارایی‌های جوانان و رفاه فردی باشد.