مفتاح الفضلا

مفتاح الفضلا یکی از قدیمی‌ترین فرهنگ‌های فارسی است که محمدبن داو بن محمد بن محمود شادی آبادی آن را در سدۀ نهم در شبۀ قارۀ هند تالیف کرده است. مدخل‌های این فرهنگ براساس حرف اول و آخر کلمه در دو قسم ترتیب داده شده است: قسم واژه‌های مرکب و اصطلاحات شعری.مولف کوشیده است هم اصول تدوین “فرهنگ شعری” را رعایت کند و هم با ارائه تعریف‌های گسترده‌تر و کاربردی‌تر اولین قدم‌ها را به سوی تدوین فرهنگ عمومی زبان فارسی بردارد.