فصل گوجه چینی

در آخر صله تبدیل به یک شخصیت انقلابی می‌شه... این نکته‌ی مهمیه که وقتی بار اول خوندم متوجهش نشدم. ولی حالا با همزمانی با اتفاقات اخیر می‌بینم چقدر این متن هوشمندانه نوشته شده.

شخصیت پردازی گروس رو دوست داشتم، آدمی که به جای حل مشکلات زندگیش تصمیم میگیره فرار کنه. عین خیلی از ما که همیشه به جای تلاش کردن یا جنگیدن تو زندگی سریع ترین راه یعنی فرار رو انتخاب می کنیم. و بعد صله که بار زندگی رو به دوش می‌کشه و در تمام طول قصه فکر می کنی چقدر ضعیفه آخرش خشمش رو نشون میده.