فرهنگ صلح و دولت ها

چرا باید سیاست های غیر کشتاری را به دولت ها آموزش داد؟ صریح ترین و ظاهرا تاثیرگذارترین پاسخ به این سوال این است: زیرا دولت میکشد؛ در برهه هایی از تاریخ جهان ، در مناطق مختلف، وقایعی از کشتار مردم که دولت ها از آن ها حمایت کرده اند، به چشم میخورد. غم انگیز ترین نکته این است که این واقعیت ها میتوانند بارها و بارها تکرار شوند. شرح واقعه همه آن ها در بیشتر موارد یکسان است؛ مردم غیر مسلحی که خواهان آزادی و عدالت بوده اند، در خیابان یا سربازان مسلحی مواجه شده اند که لباس رسمی به تن داشته و از طرف دولت موظف به برقراری نظم بوده اند. اغلب اوقات، به آنان دستور داده بودند، شلیک نکنند، ولی صدای شلیکی شنیده شده، سنگی پرتاب شده و در نتیجه جوی خون به راه افتاده است. روز بعد، شمار اجساد و دختران و پسران مفقود، با احساس عمیقی از درد و گاهی آمیخته با نفرت، آغاز میشد. احساسی که بعدها منجر به آسیب های روحی جمعی میشود که به سختی التیام پیدا میکنند، بدون بهبودی اوضاع، امکان شروع دوبارع چرخه کشتار وجود دارد.