این کتاب گزارشی جامع و تحلیلی از جنبش اصلاح آموزشی در ایران قرن نوزدهم است و به اصلاح آموزشی در متن گستردهتر فرایند مدرنسازی در جامعه ایران میپردازد. نظام جدید، دارالفنون، مدارس جدید، مدارس خارجی، میسیونری و اقلیتها، اعزام دانشجویان به خارج، و انجمن معارف، از جمله موارد بحثهای این کتاب است. کتاب به فرایند مدرنسازی و تنگناهای فراروی آن، دشواریهای تحول سیاسی و اجتماعی، چالشهای بین افکار و نهادهای مدرن و سنتی میپردازد، جَدَل بین دیدگاههای رقیب را در حوزه سیاست، جامعه و فرهنگ ایران پی میگیرد، و پیشزمینهها و هدفهای اصلاحی انقلاب مشروطیت و پس از آن را روشن میسازد.