دوست مرحوم من نوشتهی آندره کورکوف، اگرچه روایت یأس و ناامیدی است اما طنز تلخ و خاص او نیز حضوری پررنگ در داستان دارد.
دوست مرحوم من از سویی قصه ویرانی و نابودی زندگی شخصی یک جوان سیساله اوکراینی است، اما از منظری دیگر تصویری از وضعیت اوکراین بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی نیز هست و راوی داستان نماد جوانان روشنفکری است که وارث انفعال و بیعملی وضعیت پیشیناند. آنها اگرچه پیشازاین به وضعیت سابق معترض بودهاند، اما در جامعه بعد از فروپاشی تا مغز استخوان گرفتار بیعملی، پوچی و ناامیدیاند. دیوارها فرو ریخته و از بین رفته، اما انفعال و ناامیدی مثل بختکی روی آدمها افتاده و سخت جانی میکند.