بیلیونر

ما انسان ها، فرم های از پیش آماده شده ای نیستیم، یگانه اشتراک ما همان حس آدمیزادی است. تنها گناه ما این است که نمی دانیم فقط محتوای اولیه مان باهم یکی است. ما هر کدام فرمی پیچیده از یک محتوای واحدیم که در گردش این کره خاکی می پیچیم و عناصر تازه ای می شویم. مادر گردش زمان تراش می خوریم و دیگر باره با فرمی تازه متولد می شویم؛ اگرچه که این بار انسان بالغی هستیم. گاهی روزگار و گاهی خودمان این فرم ها را برمی گزینیم و پس از آن، ما خود، می پذیریم که چگونه متفاوت باشیم. خواه خوب، خواه بد... اندیشه های ما گاه سخت و دشوار و گاه نرم و آسان چون پتکی فرم ما را می تراشد تا آدمی دیگر گونه بیافریند. شاید خاکی و زمینی و شاید عالی و فرازمینی؛ و اگرنه اصل و ریشه همه یکی است و فکر این که همه شبیه هم باشیم آرزویی محال است. آموخته ایم که دنیا حقیقتی است باورپذیر و باید هر روز را به امید فردایی دیگر سرکنیم اما حقیقت جای دیگری است و اینجا هر آنچه هست مجازی است. ما همه فرم های مختلفی هستیم بایک محتوا که هرکدام نقشی متفاوت برعهده گرفته ایم برای نمایش زندگی.