آدمی نو و جهانی دیگر

امواج بلند می شوند ، فرود می آیند و پیش می روند . نا آرامی و افت و خیز امواج ، پیامی مداوم است و پایانی ندارد ! پایان امواج ، پایان آب است ، پایان دریاست . این تصویر ، یادآور این نکته است که ما در همه زمینه ها ، در آرامش و سکوت به هدف های تعیین شده می رسیم ، نه با هیاهو و غوغا ، داد و قال ، جار و جنجال های بی ثمر و خلل پذیر و بیهوده . افکار منفی هیچ کمکی به ما نمی کند ، بلکه باید ذهن خود را بر روی تندرستی ، جوانی و شادی ابدی متمرکز کرده و سوار بر بال های اندیشه ، پرواز به سمت قله را آغاز کنیم . بدون تردید در این وضعیت ، با نفوذ به فراسوی ذهن پرهیبت و غبار آلود ، ولی خوش نقش ، مفهوم شور انگیز «مهربانی و نه هیچ چیز دیگر» را به آغوش خواهیم کشید و بر توقف «زمان-فضا» پای خواهیم فشرد . هی ، با توام ، صدایم را میشنوی ؟ به هر سمت و سویی که می خواهی برو ؛ اما از هر سو که آغاز میکنی ، آن را سیاحتی به درون خویش بدان ، زیرا ما با دستیابی به خویشتن خویش ، سرانجام به آنچه می خواهیم دست خواهیم یافت این آن چیزی بود که ما ، یعنی من و دیگری همواره آن را تکرار میکردیم و همواره در پی آن هستیم …