این تفکر بالادست است، ما با کمی فکر برنامه ریزی می توانیم قبل از وقوع مشکلات، از انها پیشگیری کنیم و حتی اگر نتوانیم کاملا جلویشان را بگیریم، می توانیم تاثیرشان را کم کنیم. خیلی وقتها در زندگی روزمره در چرخهی پاسخ گیر میافتیم. با مسائل دست و پنجه نرم می کنیمو بحران ها را از سر می گذرانیم. یکی یکی به مشکلاتمان رسیدگی میکنیم، اما هیچ وقت فرصت نمیکنیم به اصلاح سیستمی بپردازیم که مشکلات را ایجاد کرده است. قطعا همهی ما دوست داریم در دنیای بالادست زندگی کنیم و به جای اینکه به مشکلاتمان واکنش نشان بدهیم، از آنها پیشگیری کنیم. اما چه مانعی سد راهمان می شود؟ در این کتاب از اقدامات بالادست می گوییم که هدفشان پیشگیری از مشکلات و در نهایت کاهش اصولی آسیب های آنهاست.