ابواسحاق ذوق و توان ادبیاش را صرف ستایش غذا و شرح دلنگیزیها و جذابیتهای انواع خوردنی و نوشیدنیهای عصر خود کرده است که در نوع خود بسیار بدیع و بیهمتاست. او در این سیر و سلوک عاشقانه و طنازانه، بر سینه هیچ غذایی دست رد نگذاشته و اشکنه و آش را همان اندازه عاشقانه ستوده و توصیف کرده است که انواع کباب و بریانی و شیرینیجات و ترشیجات را.