نکته مهم آن است که اعضای سازمان و حتی بنیانگذاران آن، مطالب و مبانی خود را نه تنها التقاطی نمی شمردند بلکه بالاتر از این، این مطالب را عین اسلام تلقی می کردند و معتقد بودند که دیگر اشخاص و حتی روحانیون برجسته هم اسلام را درست نشناخته اند، چرا که اولا این علما به ایدئولوژی و متد صحیح مسلح نیستند و ثانیا مطالب خود را از کوران عمل به دست نیاورده اند.