انسان شناسانی که در نگارش این کتاب سهیم بوده اند، شیوه های یادگیری کودکان را در زمینه هایی مکتوب کرده اند که تاکنون برای دانش غربی ناشناخته بوده و تعمیم هایی که درباره یادگیری انسان صورت بندی کرده اند، با ملاحظه جامع نگر شواهد موجود صورت گرفته، و نه با استنتاج از مطالعاتی محدود، یا با تحمیل نظریه هایی که موضوعیت شان محل تردید است. نتایج کوشش آنها آشکارگر ویژگی های جهانشمول و تغییرپذیر در یادگیری به مثابه وجه مبنایی سازگاری یافتن انسان است. نتایج مشاهدات دقیق و تأملات تحلیلی آنها در وضعیت های بسیار متنوعی که از درک تکامل و رشد رفتاری حاصل شده است، مبنایی برای یک علم تازه درباره یادگیری در گونه انسان می سازد که مدت ها منتظر آن بوده ایم.