موضوع کتاب حاضر، بررسی ساختاری قصههای شاهنامه است. این پژوهش، با الگوبرداری از روش «ولادیمیر پراپ» در بررسی ساختاری و ریختشناسی داستانها و با هدف اثبات پیروی ساختار قصههای دو بخش اساطیری و پهلوانی شاهنامه از یک الگوی واحد تدوین شده است. در همین راستا در فصل اوّل، روش «ولادیمیر پراپ» در تجزیه، علامتگذاری و طبقهبندی قصههای پریان به طور اجمالی تشریح و براساس آن قصه «جنگ مازندران» به عنوان نمونه بررسی شده است. فصل دوم، شامل مطالعة نشانه شناسانة نقش تقدیر در پیریزی پیرنگ در یکی از قصههای تراژیک شاهنامه یعنی قصة «رستم و سهراب» است و طی آن توضیح داده شده که چگونه میتوان از روش «پراپ» برای روشن ساختن جوانب تاریک پیرنگ یک قصّة سنتی بهره برد. آخرین فصل کتاب، به مطالعة قصّههای شاهنامه اختصاص دارد. در این فصل، ابتدا خلاصة تک تک قصههای بخش اساطیری و پهلوانی شاهنامه به ترتیب ارائه و ساختار هر یک طبق الگوی «پراپ» علامتگذاری شده و در پایان، نتایج به دست آمده از علامتگذاری قصهها جمعبندی و جدول فراوانی مربوط به هر نوع خویشکاری به طور جداگانه استخراج شده است.