مطالعات انجامشده در حوزه ارتباطات با وجود گستردگی و تنوع به ویژه در غرب که منشا علوم ارتباطات جدید محسوب میشود، کمتر به «دوران پیش از چاپ» و «ریشههای فرهنگی» ارتباطی منبعث از آن پرداختهاند. در کتاب حاضر به این موضوع توجه شده و نگارنده آن را بر اساس پاسخهای به دست آمده از این دو سوال اصلی تدوین کرده است: نخست این که هنجارهای ارتباطی در ضربالمثلها و 11 قرن اشعار ایرانی چیست؟ و دوم آن که مجموعه توصیفها از وضعیت ارتباطات در طول تاریخ ایران و هنجارهای ارتباطی آن چه جایگاهی در مدل امروزین «هشت انگارهای ارتباط ایرانی» مدل خودساختة نویسنده شامل 8 نقش ارتباطی دارد؟ بر این اساس برخی مباحث کتاب عبارتاند از: تدابیر ارتباط ایرانی، جایگاه اندیشمندان 11 قرن نظمنویس ایران در تعامل فرد، جامعه و تمدن، ریشههای فرهنگی، شکلگیری نگرش به ارتباط در استبداد نهادینه شده، و زندگی و جادوی ارتباطی.