قتل به روایت پو

شهرت پو بیشتر به خاطر داستان‏‌های کوتاه اوست، داستان‏‌هایی با درون‏‌مایۀ گوتیک. از لحاظ ژانر شاید بتوان داستان‏‌های کوتاه پو را به دو مقولۀ اصلی تقسیم کرد: داستان‏‌های کارآگاهی/ جنایی و داستان‏‌های وحشت. داستان‏ه‌ای ژانر وحشتِ پو معمولاً حول شخصیت‏‌هایی می‏‌چرخند که دچار ناهنجاری‏‌های روانی‏‌اند، از جمله جنون و اضطراب و اختلال مشاعر. به علاوه، پو در این داستان‏‌ها به مسائل ماورای طبیعی نیز اشاره می‏‌کند. همین‏‌ها سرآغازی است برای ژانر علمی‏‏‌تخیلی و تریلر روان‏‌شناختی. اما داستان‏‌های ژانر کارآگاهی/ جناییِ پو دربارۀ جنایت‏‌هایی فوق‏‌العاده عجیب و غیرقابل توصیف‌اند که پلیس از حل آن‏‌ها عاجز می‏‌ماند و خواننده احساس می‏‌کند که نمی‏‌توان پرده از راز این جنایت‌‏ها برداشت. به طور کلی می‏‌توان گفت داستان‌‏های کوتاه پو مجموعه‌‏ای است از داستان‏‌های کارآگاهی، پلیسی، جنایی، علمی‏‏‌تخیلی و وحشت. این میراثی است که پو برای نسل‏‌های بعد از خود به جا گذاشت؛ به اعتقاد زندگی‏‌نامه‏‌نویسان، پو یکی از بنیانگ‌ذاران این ژانرهاست. جفری هَچر در نمایش‏‌نامۀ خود بر هفت داستان کوتاه پو متمرکز می‏‌شود که عبارت‏‌اند از «سقوط خانۀ آشر»، «ویلیام ویلسن»، «قتل‏‌های کوچۀ مورگ»، «معمای ماری روژه»، «قلب افشاگر»، «گربۀ سیاه» و «نامۀ ربوده‌‏شده». جفری هَچر شخصیت‏‌ها، تم‏‌ها، پی‏رنگ‌‏ها و دیالوگ‌‏های این داستان‏‌ها را با عناصر و آدم‏‌های زندگی پو ترکیب می‏کند و، با دستکاری در جزئیات داستان‏ه‌ا و نیز اندکی چاشنی طنز، داستان و تفسیری تازه از پو و آثارش ارائه می‏‌دهد. این نمایش‏نامه را می‏ت‌وان ترکیبی از اقتباس، گران گینیول، نقد ادبی، مدرنیسم و بررسی روان‏شناختی خود شخص پو تلقی کرد. نویسنده ما را به ناخوداگاه ذهن پو می‏‌برد و دنیای متلاطم ذهن او را به تصویر می‏‌کشد.