رمان پر از شخصیّتها، حوادث و مکانهای مختلف است. جغرافیای اثر به ایران هم محدود نمیشود و بخشهایی، در خارج از کشور میگذرد. ریسک بسیار بزرگی است نوشتن یک رمان چند جلدی و خلق این همه شخصیّت، بهطوری که همهی آنها زنده و منحصربفرد باشند و مخاطب بتواند آنها را به خاطر بسپارد. در اکثر رمانهای معاصر شخصیّتها در حدّ یک اسم باقی میمانند، ولی شخصیّتهای «ایرانشهر» عقبه و حیات دارند و کاملا قابل لمس هستند.