آیا ماشین ها می توانند هدف داشته باشند؟ این پرسش ساده به مجادله های بسیاری منجر شده است، زیرا افراد مختلف برداشتهای متفاوتی از معنای آن دارند که با موضوعات پر مناقشه ای نظیر امکان آگاهی ماشینها و برخورداری آنها از احساسات، اغلب مربوط می شود. ولی اگر بیشتر عملگرا باشیم و پرسش را تنها به این معنا بگیریم که «آیا ماشینها می توانند رفتار هدفمند بروز دهند؟»، پاسخ روشنی خواهیم داشت: «البته می توانند، زیرا می توانیم آنها را این گونه طراحی کنیم!» تله موش را به گونه ای طراحی می کنیم که هدف آن گرفتن موش، ماشین ظرفشویی را به گونه ای طراحی می کنیم که هدف آن شستن ظرفها، و ساعت را به گونه ای طراحی می کنیم که هدف آن اندازه گیری زمان باشد. هرگاه با ماشینی مواجه می شوید، این واقعیت تجربی که آن ماشین رفتار هدفمند نشان می دهد، اغلب تنها موضوعی است که برای شما اهمیت دارد. اگر یک موشک حرارتی در تعقیب شما باشد، هرگز اهمیت نمی دهید که خود آگاه یا دارای احساسات باشد، یا نباشد! اگر هنوز دشوار می دانید که بگویید موشک، حتی اگر خود آگاه نباشد، هدفی دارد، می توانید هرجا نوشته ام «هدف»، بخوانید «جهت».