یکی از سنتها و آیینهای قدیمی در هنر عاشیقی که حالت نمایشی دارد، سنت «دئیشمه» یا مشاعره رودرروی عاشیقها با مراسم خاص، در حضور مردم است که طی این مشاعره، عاشیق بازنده باید ساز خود را به عاشیق برنده، به نشانة تسلیم و قبول شکست، تحویل دهد. دئیشمه یکی از مشکلترین عرصه های هنر عاشیقی است، زیرا تمامی مضامین هنری، حکمی و عرفانی باید به صورت بداهه در مشکلترین قالبهای شعر عاشیقی ساخته و پرداخته شود. در داستانها و منظومه های عاشیقی نیز، قهرمانان داستان در لباس عاشیق و در میدانهای مشاعره و دئیشمه بر حریفان خود پیروز شوند. نگارنده در کتاب حاضر، سیر تکاملی و تاریخی هنر عاشیقی را با رویکردی نمایشی تجزیه و تحلیل میکند.